Facebook en Google geven niets om jou en daar gaan wij niets aan veranderen

Op het moment dat het lek van Facebook – waar Cambridge Analytica gebruik van maakte – bekend werd, kwamen de grote techbedrijven onder een vergrootglas te liggen. Eén van die bedrijven is Google. Hieronder volgt een lijst met alles wat Google van je weet en die plaats ik met een disclaimer: schrik niet.

Google houdt je locatie bij, zelfs als je dit uitzet. Wil je weten waar je zelf geweest bent? Zie hier jouw persoonlijke tijdlijn. In mijn geval gaat de data terug tot 2009.

Google weet dit van al haar 2 miljard!(2.000.000.000) Android gebruikers. Google weet exact waar je naar zocht op je telefoon of computer en wanneer je dat deed, zelfs als je je zoekgeschiedenis verwijdert. Google weet exact welke video’s je allemaal bekeken hebt op YouTube en dit is nagenoeg niet uit te zetten.

Ok @Google. I had turned off YouTube history under my Google account settings. Today, I find out YouTube has been keeping my history for years anyway. See recent videos I watched! I track this stuff for a living. HOW THE HECK IS AN ORDINARY PERSON SUPPOSED TO MANAGE THIS? 😖😡🤬 pic.twitter.com/NdJqEYfQIV

— zeynep tufekci (@zeynep) March 26, 2018

Google weet welke apps je gebruikt, welke extensies je gebruikt, waar je die gebruikt en hoe vaak je die gebruikt. Google weet welke links er bij je favorieten staan, welke sites je bezoekt en hoe vaak en wanneer. Google weet met wie je interacteert (via e-mail en telefoon), met welke landen je contact hebt en zelfs wanneer je gaat slapen. Google weet welke boeken je leest, welke muziek je luistert, bij welke bedrijven je koopt, welke foto’s je hebt gemaakt en wie daarop staan. Google kent je agenda, maar weet ook of je werkelijk naar die afspraken gegaan bent en weet exact met wie je allemaal contact hebt. Google weet ook welke telefoons je hebt gehad en welke je nu hebt.

Er is zelfs een kans dat Google ziet hoe vaak je sport, wat je gewicht en hartslag is en waar – en of – je verzekerd bent

En al die informatie gebruikt Google en Facebook voor twee dingen. Ten eerste om te zien welke bedrijven hun grootste bedreiging vormen zodat ze die vervolgens op kunnen kopen. Zo werden Instagram en WhatsApp onderdeel van Facebook, waarmee het bedrijf nog meer data en gebruikers kreeg.

Het tweede wat ze met de data doen, is het maken van advertentieprofielen. Die profielen beschrijven wie je bent, wat je leuk vindt, waar je bent, of je man of vrouw bent, hoe oud je bent, wat je hobby’s en interesses zijn, je seksuele voorkeur is en of je een relatie hebt. Om een beeld te krijgen: Facebook deelt 98 persoonlijke datapoint met adverteerders.

Dit gaat tot op waarde -en grootte- van je huis, je mama of papa in wording bent en een benadering van je inkomen.

En die data van Google en Facebook? Die data gebruikt nagenoeg ieder bedrijf in Nederland – en wij zijn geen uitzondering – om jou van advertenties te voorzien. En daar zit de crux. Adverteerders hebben Facebook en Google harder nodig dan andersom. En Google en Facebook kunnen hun diensten daarmee gratis weggeven.

De diensten die we gebruiken van deze techbedrijven zijn namelijk niet het product dat ze verkopen. Het product zijn wij: de gebruikers. Jouw profiel en het daarbij behorende koop- en beslisgedrag. Dat is het product dat wordt verkocht aan de adverteerder. In de internetwereld noemen we dat indirect businessmodels en die zijn zelden goed voor de eindgebruiker.

Een krant verkoopt advertenties aan bedrijven zodat de consument het nieuws tegen een betaalbaar bedrag kan lezen. Jij zit niet te wachten op de advertenties en de krant zit eigenlijk ook niet te wachten op de adverteerder. Maar wij als gebruikers willen niet meer betalen voor het nieuws. Wij willen als groep gebruikers ook niet € 8,- euro per maand betalen aan Facebook, waarmee ze die profielen niet meer zouden hoeven maken, want dat is namelijk wat een Facebook-gebruiker waard is: € 8,- aan advertentie-inkomsten per maand. Als we zouden moeten betalen voor WhatsApp “stappen we wel over naar een gratis alternatief”.

De vraag is wat we hiertegen kunnen doen.

Je kunt als bedrijf zeggen: “We adverteren hier niet meer”, maar er is maar één Facebook. En er is maar één Google. Op deze platformen zijn de meeste mensen aanwezig en daar kunnen marketeers hun publiek gericht bereiken. Alleen Facebook heeft op dit moment al 5 miljoen adverteerders. Als gebruikers zijn we pislink over de manier waarop Facebook met onze data omgaat, maar ondertussen stopt er slechts een handjevol mensen met het gebruik van Facebook. Je zou als gebruiker bij Facebook verandering kunnen eisen, maar Facebook werkt niet voor jou, maar voor haar aandeelhouders. En Facebook ging na het Cambridge Analytica-schandaal onderuit op de beurs, maar dat duurde slechts een paar dagen. Die daling is alweer gestopt. En dus kijken we – zoals vaker – naar Brussel, naar onze beleids- en regelmakers. Maar we weten zelf heel goed dat we eigenlijk de verkeerde kant op kijken. Facebook en Google geven niets om jou en daar gaan wij niets aan veranderen, terwijl we weten dat het begint bij onszelf.