Waar kunnen we anno 2017 nog positief over zijn

7 years ago  •  By  •  1 Comments

Waar kunnen we nog positief over zijn. De vraag drijft rond in mijn hoofd. Ik kijk naar de wekker. Die zegt dat het inmiddels 2h21 is. Over 4 uur mag ik eruit en begint mijn werkdag. Je zou zeggen dat je na een luie zondag waarop je niets hoeft toch lekker op tijd in slaap zou vallen?

De krant van vrijdag lag nog in de keuken. “ongelijkheid neemt wereldwijd extreme vormen aan” is de strekking van de kop in de Volkskrant. Ik lees er vluchtig doorheen terwijl ik koffie inschenk. Van de economische groei sinds 1980 heeft de rijkste 0,1 procent van de wereldbevolking hetzelfde deel naar zich toe weten te trekken als de armste 50 procent. Lees die zin nog een keer. Als 0,1% van de wereld de helft van haar kapitaal weg zou geven waren de onderste 50% 1,5 keer zo rijk. Dat zijn waanzinnige getallen.

Ik schuif de krant opzij en ik besluit de documentaire waar ik eerder deze week mee begonnen was weer op te pakken. De laptop gaat open en “Beerput Nederland” gaat aan. De documentaire laat pijnlijk zien hoe hebzucht bij bedrijven die giftige stoffen zouden moeten verwerken zorgt voor een vergiftiging van het klimaat in het algemeen en Nederland in het bijzonder. Ik ben ontdaan van het verhaal, maar ook van de verwevenheid met de politiek en het gebrek aan actie van de mensen die toch wat meer op het grote plaatje zouden moeten letten.

Even geen docu’s en kranten, maar wat leuke berichten dus ik open Twitter. Mijn aandacht wordt al snel getrokken door een bericht van de Privacy barometer.

Het stuk laat zien hoe de AIVD en vice premier De Jonge van het CDA glas hard liegen over de huidige afluisterwetten. Dit met het aanstaande referendum over de nieuwe aftapwet in het achterhoofd. De overheid is er voor haar burger, maar dat is men blijkbaar vergeten.

Van Twitter wordt het niet veel beter, dus ik neem even een lange mediapauze. Rond 22:30h wil ik echter toch tegenlicht nog even kijken. De aflevering van vanavond staat nog niet online dus ik zet een oude aflevering aan. Over groene vliegtuigpionier, dat moet haast wel een positief stuk zijn. De aflevering gaat al vrij snel niet meer over groene pioniers, maar over de enorme groei van de bestaande luchtvaart en de schadelijkheid ervan en hoe de politiek deze niet beperkt.

De TV gaat uit en ik pak mijn ereader nog even. Kan ik voor het slapen gaan wellicht nog wat positief tech nieuws mee pakken. Daar lees ik dat Facebook zelf niet meer geloof in de kracht van Social media, maar zelf toe geeft dat passief gebruik een negatieve invloed heeft op de stemming van de gebruikers. Nagenoeg iedere Facebook gebruiker is volgens mij een passieve gebruiker. Het is de reden dat ik mijn account heb verwijderd. Facebook heeft echt nog steeds 1,37 miljard gebruikers. Dat is 20% van de wereldbevolking.

Laat ik nog één artikel proberen. Erin Griffith is in de pen gedoken om te schrijven over “The Other Tech Bubble“. Het stuk gaat over hoe tech bedrijven het positieve nieuwe ding waren, maar steeds minder enthousiast worden ontvangen.

Laat ik één Engelse quote uit het stuk halen.

In 2008, it was Wall Street bankers. In 2017, tech workers are the world’s villain. “It’s the exact same story of too many people with too much money. That breeds arrogance, bad behavior, and jealousy, and society just loves to take it down.”

De ereader gaat uit en ik lig wakker. Hoe transparanter de wereld met dank aan het internet wordt, hoe zichtbaarder het is dat we het aan het vernachelen zijn met zijn allen. We zien hebzucht en een heilig geloof in groei en dat mag ten koste van alles. Het mag ten koste van het milieu, het mag ten koste van de ander, het mag zelfs ten koste van onze menselijkheid. En de mensen die we verkiezen om ons te vertegenwoordigen wijzen naar elkaar en vooral naar schimmige onzichtbare externe factoren, in plaats van naar zichzelf te kijken.

Waar kunnen we anno 2017 positief over zijn? Ik weet het eerlijk gezegd zelfs na een korte nacht slapen even niet.

Comments 1

  1. ank
    Als het waar is dat; 'wat je aandacht geeft, groeit' , dan is hoe we de wereld zien een creatie van onze aandacht. Je schrijft: "Ik weet even nergens positief over te zijn voor 2017" en toch bleek ook 2017 een prima jaar in vele opzichten. Is het aandacht richten op alleen de dingen, waarvan we willen dat het groeit, de kop in het zand steken? Ik zou zeggen, ga het eens proberen en wellicht verdwijnen de dingen, waar we nu collectief zoveel aandacht aan geven, als sneeuw voor de zon. Eerst in je eigen wereld (dat van de aandachtgever aan gewenste groei) en hopelijk steek je anderen aan. En zijn we collectief bezig met groei van het gewenste, omdat dat de aandacht krijgt.

Submit a Comment